Het is zo'n simpele vraag: wat wil je? Toch is het vinden van een antwoord vaak helemaal niet eenvoudig.
Wat wil je? Je stilte als ik je deze vraag stel is oorverdovend. Je wordt overspoeld met gedachten over wat wel of niet zou moeten. Je bent in de war door wie gelijk heeft en wat goed voor je is. Tussen alle moeten, kunnen en willen, tussen de misschien en de misschien, tussen je twijfels en verwarringen, je hoop en je angsten, zie je niet langer duidelijk de weg die naar je dromen leidt. Je voelt je verloren. Je weet niet meer hoe je moet weten wat goed voor je is.
Wat wil ik je helpen. Hoe ik jullie de weg wil wijzen. Hoe ik je pad wil effenen zodat je er sneller komt. Maar dat moet ik niet doen, dat kan ik niet. Want het enige wat ik je kan laten zien is de weg naar mijn dromen. Het enige wat ik met jullie kan delen zijn mijn rechten en onrecht.
Ik ken uw pad niet. Mijn kompas werkt alleen voor mij. Hoewel ik je kan helpen de jouwe te vinden. Ik kan je vergezellen zolang je wilt dat ik dat doe. Mijn woorden zullen jullie leiden. Een onderdrukking in je borst kan ontstaan als ik iets zeg wat voor jou niet goed voelt. Als ik iets zeg dat met je resoneert, zul je de aantrekkingskracht ervan in je darmen voelen.
Leer je lichaam kennen en lees het dan zoals je een kaart zou lezen. Het zal je begeleiden op je pad naar je droom. Je lichaam zal je naar huis leiden. Dit. Dat niet. Ook niet dit, maar dat ja. Kijk hoe het je wegleidt van de dingen die niet passen. Voel hoe het je leidt naar de dingen die je doen. Je lichaam weet al wat je geest probeert te achterhalen. Een onderbuikgevoel is geen ongrijpbare intuïtie. Integendeel, het is ons vermogen om de signalen van ons lichaam te lezen en ons op onze weg te laten leiden.
Als je je lichaam leert kennen, zal het je nooit verkeerd sturen.